(Den danske version kommer længere nede)

Oké, dit word dan echt mijn eerste verhaaltje, hier op de blog. Jullie zullen vast wel weten, dat ik half december(over een heel klein weekje) naar Ecuador vertrek, om hier 4 maanden met straatkinderen te werken. Ik zal 4 maanden in de grootste stad van Ecuador, Guayaquil, verblijven. Ik ga samen met Kimberly, mijn reismaatje, wonen op een project voor jongens, die op straat geleefd hebben. Dit klinkt meschien als een korte intro, maar eigenlijk weten we zelf ook nog niet precies, hoe het allemaal gaat worden.

Het begint een beetje 'het begin van het begin' te worden, ook al is het allemaal natuurlijk al een poosje geleden begonnen:

Eind deze zomer kwam ik de website van comissie Samen tegen, hierna kwam ik al snel in contact met Kimberly, met wie ik over een klein weekje dus al in Ecuador zit. Ik heb een intake gesprek gedaan, wel door te telefoon, want een echte afspraak in Amsterdam zou iets lastig zijn. Ook hebben we samen met twee begeleiders, die zelf in een ontwikkelingsland geweest zijn, begeleidingsgesprekken gehad - dit natuurlijk ook met skype. Uiteindelijk ben ik voor twee voorbereidingsweekenden in november toch naar NL gegaan. Het eerste weekend vond plaats in het Don Bosco huis in Amsterdam. Dit was een heel gezelig, maar vooral ook een bijzonder weekend. Vrijdag kregen we te horen dat er goed nieuws uit Ecuador was; een mail van de pater op het project in Guayaquil, met een officiele 'goedkeuring' van onze komst. Hier waren we beide toch best even high van, en meschien kon het weekend hierdoor al niet meer stuk! Ik geef toch nog even een paar impressies over de rest van het weekend door; zaterdag hebben we, in een klooster in Amsterdam, met een hele groep vrijwilligers eten klaargemaakt, voor daklozen die daar s'middags zouden komen eten. Bijzonder om hier bij te zijn, met de zusters en andere vrijwilligers te praten, maar vooral die middag heb mij even stil gemaakt: zoveel daklozen, die dus echt niets hadden, en hier kwamen eten. Dit had ik me niet echt voorgestelt, maar in ieder geval een goede voorbereiding voor wat we in Ecuador waarschijnlijk ook wel zullen zien. S'avonds een 'Green light tour' over de Wallen; een rondleiding over de Wallen met focus op alle goede projecten, die hier verborgen waren. Zo waren we bijvoorbeeld binnen bij een soort maatschapelijk woonproject, waar gewoone gezinnen wonen, maar ook mensen die het even iets moeilijker hebben, en dus wel wat hulp kunnen gebruiken in het dagelijkse leven. Het idee was hier eigenlijk dat iedereen elkaar helpt, en dat iedereen iets goeds te bieden heeft. Hele mooie gedachte natuurlijk, en gaaf dat zo iets dus ook echt werkt!

Ik ga maar snel even verder met het volgende voorbereidingsweekend, anders word het wel iets te gedetaillerd! Het tweede weekend werd in Assel, bij Apeldoorn, gehouden. Hier hing er een heel ander sfeertje: minder intiem, maar met meer mensen om je verhaal te delen. We kregen hier heel veel informatie en indrukken over hoe straatkinderen nou eigenlijk zijn. Ook hebben we veel vragen gestelt, aan een voormalig vrijwilligster, die op het zelfde project in Guyaquil geweest is, als waar wij heen gaan. Dit vond ik toch wel heel fijn; een beetje insider info, best handig!

Ik voel nu dus heel goed voorbereid; inentingen zijn binnen, mijn spullen halv gepakt(die gaan de volgende dagen, waarschijnlijk nog wel een antaal keer uit de backpack) .. Volgens mij gaat het wel goedkomen - soms vindt ik het wel doodeng; waarom moet ik toch zo nodig zó lang weggaan? Maar nu voelt het wel goed, ik heb er heel veel vertrouwen in!

En nog even heel erg bedankt voor iedereen, die mij nu al gesponsoord heb. Ik kijk er naar uit om jullie te vertellen wat ik ermee zal gaan doen. Ik hou jullie op de hoogte!

Og på dansk!

Okay, her er den så; mit første blogindlæg her på bloggen. De fleste af jer, ved sikkert godt at jeg i midten af december(allerede om en meget lille uge) rejser til Ecuador, i Sydamerika. I 4 måneder kommer jeg til at bo på et projekt for gadebørn, i Ecuadors største by; Guayaquil. Sammen med min rejsekammerat, Kimberly, kommer jeg til at arbejde med drenge, som af en eller anden grund har levet på gaden, men som nu får mulighederne, for at 'ændre' deres liv. Det her lyder måske som en lidt tynd og meget kort intro, men hvis jeg skal være helt ærlig: så ved vi faktisk ikke ret meget mere. Vi kommer til at hjælpe med de daglige opgaver, men vi kommer primært til at underholde børnene og give dem lidt ekstra omsorg.

Nu begynder det virkeligt at blive 'starten på begyndelsen', selvom det hele selvfølgelig startede for et stykke tid siden:

I slutningen af sommeren, stødte jeg på Comissie Samen's hjemmeside. Comissie Samen er en hollandsk organisation, som formidler kontakten mellem unge, der har interesse i at rejse til et u-land og selve projekterne i u-landene. Organisationen er en del af Don Bosco Amsterdam, som igen er en underdel af den katolske kirke. Nu kommer det hele til at lyde meget helligt og kirkeligt, men sådan er det i virkeligheden ikke. Godt nok bliver de frivillige oftest sendt ud til katolske projekter, men det kræves ikke at jeg som frivillig er troende. Efter at jeg havde kontaktet organisationen, fik jeg hurtigt et aftale til en 'intake' samtale. Denne skulle dog foregå over telefonen, da en tur til Amsterdam, ikke helt passede ind i kalenderen. Efter denne første samtale, var jeg blevet ''optaget' og sammen med min rejsekammerat, fik vi tildelt to vejledere, som begge selv havde været i et u-land(Indien og Ecuador)

I november var i Holland i en uge, for at kunne deltage i to forberedelsesweekender. Den første weekend foregik i Don Bosco huset i Amsterdam. Her var der en meget intim og hyggelig stemning, da vi kun var 3 deltagere og et par frivillige, som ville opvarte os under weekenden. Denne weekend bliver kaldt for AKN-weekenden, hvilket står for 'den anden side side af Holland'. Her var det meningen at vi skulle opleve, hvilke tiltag der bliver lavet, for de udsatte i NL, eller nærmere i Amsterdam). Lørdag formiddag var vi på et lille kloster, sådan et i 'rækkehus' format, som jeg aldrig havde forestillet mig, at et kloster kunne se ud. Indenfor var det dog stort, og alt udenfor fandtes ikke længere - det var som at træde ind i en helt anden(og hellig) verden. Sammen med andre frivillige og nonnerne fra klosteret, var vi med til at lave mad. Maden skulle senere på dagen deles ud til hjemløse.. Holy moly, sikke en øjenåbener det var at være med til det. Så mange mennesker, som ikke har et hjem - I Holland, et vesteuropæisk land. Jeg var for en kort stund lidt stille og meget berørt! Om aftenen var vi på en 'Green light tour', en gåtur rundt i Red light distrect. Her var vi rundt, for se alle de samfundsmæssigt gode tiltag, som man har her. Blandt andet et slags bolig fællesskab, hvor såvel almindelige familier, men også mennesker som har det hårdt, eller som af den ene eller anden grund har brug for lidt ekstra støtte. Mottoet handlede her om at alle havde noget at bidrage med og at alle på en eller anden måde altså var til gavn for de andre. Meget smuk tanke, og fedt at se at sådan nogle tiltag virkeligt kan hjælpe nogen!

Skynder mig lige videre til den anden forberedelses weekend: denne weekend handlede mere om orientering og information, om hvad gadebørn egentligt er for nogle. Hvordan ser de verdenen? Hvordan oplever de deres hverdag? Og hvordan kan vi hjælpe nogle af dem? Denne weekend var meget anderledes; mange flere mennesker og flere konkrete informationer. Vi fik også snakket med en frivillig, som fornyeligt selv havde været i Ecuador, på det samme projekt, som vi skal hen. Meget nyttigt med lidt insider info!

Efter de her weekender, og 3 samtaler over skype og 1 in real life, med vores vejledere, føler jeg mig nu rigtig godt forberedt og klar til at tage afsted. Jeg er blevet vaccineret, har pakket min rygsæk(som nok bliver hældt på hovedet en del gange, inden afgang) .. Jeg har tiltro til at det her skal blive godt! Selvfølgelig er jeg nogle gange virkeligt i tvivl og spørger jeg mig selv, hvorfor jeg absolut vil tage så langt væk og hvorfor i så lang tid? Men det her er noget, jeg har ville gøre i lang ti, derfor gør jeg det og tror på det bedste!

Og allerede nu tak til alle dem, som har doneret penge til projektet. Jeg glæder mig til at finde ud af og fortælle jer hvad de skal bruges til!